قيلَ لِلصّادقِ (عليه السلام) : عَلي ماذا بَنَيتَ أَمرَك؟
فَقالَ: عَلي أَربَعَة أَشياءَ: عَلِمَتُ أَنَّ عَمَلي لا يعمَلُهُ غَيري فَاجتَهَدتُ، وَ عَلِمتُ أَنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ مُطَّلِعٌ فَاستَحييتُ، وَعَلِمتُ أَنَّ رِزقِي لا يأكلُهُ غَيري فَاطمَأنَنتُ، وَ عَلِمتُ أَنَّ آخِرَ أَمري المَوتُ فَاستَعدَدتُ
به امام صادق (عليه السلام) گفتند: كارهاي خود را بر چه اساسي استوار ساختهايد؟
فرمودند: بر چهار بنيان:
اول: دانستم كه كار مرا غير از من كسي انجام نميدهد، پس خود در به جا آوردن آن كوشيدم.
دوم: دانستم كه خداوند بر حال (ظاهر و باطن) من آگاه است، پس حيا كردم.
سوم: دانستم كه روزي مرا ديگري نخواهد خورد، پس آرام گرفتم.
چهارم: دانستم كه پايان كار من مرگ است، پس براي آن مهيا شدم.
سرآغاز گفتار نام خداست / که رحمتگر و مهربان خلق راست
۲۲ دی، ۱۳۹۲
اساس کارها
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر